Even terugschakelen. Even van de vijfde versnelling naar de vierde, of misschien wel de derde. Dat is wat de selectie van FC Utrecht doet tijdens de vierde dag van het trainingskamp in het Spaanse La Nucia. Daags na een volle dag, waarop getraind werd en een wedstrijd werd gespeeld, hebben de voetballers van de Eredivisionist uit de Domstad de ochtend vrijaf.

Na de lunch wordt er getraind. De spelers laten hun kicksen op de hotelkamer en gaan onder leiding van Inspanningsfysioloog Pim Koolwijk de streek in voor een duurloop. Wat ze onderweg zien, is prachtig. Op de rustige Spaanse straten - in het seizoen is het hier een drukte van belang, maar in deze periode van het jaar juist een oase van rust - joggen zij voorbij palmbomen en kijken ze uit op aan de ene kant joekels van bergen, en aan de andere zijde reusachtige bouwwerken: de voor Benidorm zo kenmerkende torenflats.

Want daar, onder de rook van Benidorm, is FC Utrecht neergestreken. In La Nucia, een sportplaats bij uitstek. Een plaatsje waarin Ciudad Deportiva Camilo Cano La Nucia het kloppende hart van de samenleving lijkt te zijn. Waar American Football wordt gespeeld, beachvolley, voetbal natuurlijk. En nog zo’n zestig andere sporten. Er ligt zelfs een racebaan voor radiografisch bestuurbare autootjes. Van alle markten zijn ze er thuis. Noem La Nucia dus gerust een beetje het Papendal van de Costa Blanca.

Daar, in die setting en op een steenworp afstand van het imposante pretpark Terra Mitica, legt FC Utrecht deze week de basis voor de tweede helft van het seizoen. De allesbeslissende helft van de jaargang. Tussen de rustgevende klanken van palmfluiten in Asia Gardens Hotel, waar de ploeg is neergestreken, klinkt met regelmaat het woord ‘play-offs’. Die bereiken, dat is een mooi streven. Een haalbaar doel ook, zo is de overtuiging van iedereen.