De jeugdopleiding van Elinkwijk is failliet
Het is zaterdag 6 december 2014 en ik betreed het sportcomplex op het Theo Thijssenplein, de thuishaven van Elinkwijk. Hier speelden ooit Humphrey Mijnals en Erwin Sparendam, de eerste Surinaamse voetballers in Nederland. Elinkwijk, uit 1919, is een van de oudste voetbalclubs in Utrecht en heeft een roemrucht verleden waarin het betaald voetbal speelde, meerdere keren kampioen werd in de Hoofdklasse en eenmaal kampioen van de zondagamateurs. Dat is echter in een ver verleden. Het laatste kampioenschap van de Hoofdklasse dateert al weer uit het seizoen 1991/1992. Daarna volgden degradatie naar de Eerste en Tweede Klasse, een terugkeer naar de Hoofdklasse en uiteindelijk toch weer degradatie naar de Eerste Klasse.
Elinkwijk staat bekend om de uitstekende jeugdopleiding. Elk jaar worden meerdere jeugdteams kampioen en levert de club spelers af aan betaalde clubs. Spelers als Marco van Basten, Gerald Vanenburg, Ibrahim Afellay, Ismael Aissati, Youness Mokhtar, Jean Paul de Jong en een groot aantal andere spelers die het betaald voetbal hebben gehaald speelden ooit in de jeugd van Elinkwijk. Na Zeeburgia is Elinkwijk waarschijnlijk de grootste kweekvijver voor talent in Nederland.
Voor mij is Elinkwijk echter vooral een van de drie clubs die de basis vormen van ons aller FC Utrecht. Het deed pijn toen Elinkwijk een samenwerkingsverband aanging met PSV, maar gelukkig maken ze nu weer deel uit van de FC Utrecht-familie. Op het Theo Thijssenplein speelden ook de vrouwen van FC Utrecht hun wedstrijden.
Het is zeker twintig jaar geleden dat ik voor het laatst bij Elinkwijk was. Ik betreed het terrein daarom met gevoel voor nostalgie. De tribune is nog precies hetzelfde. Sommige stoeltjes zijn volledig ondergescheten door vogels en al jaren heeft niemand de moeite genomen om er een sopje overheen te halen. Onder de open tribune is het bezaaid met rotzooi. Het is vergane glorie, maar ik vind het prachtig. Het ademt voetbal, zoals je dat ook nog kan vinden in de lagere divisies in Engeland.
Vandaag ben ik hier voor een jeugdwedstrijd. VVIJ C6 speelt tegen Elinkwijk C3. Het is niveau drie-keer-niks, maar dat maakt de wedstrijd niet minder leuk. Beide teams kunnen vandaag namelijk kampioen worden. Er staat daarom aardig wat publiek langs de lijn van het bijveld. Maar dan blijkt dat de jeugdopleiding van Elinkwijk niet meer is wat het ooit is geweest. De scheidsrechter blijkt zich te hebben ziekgemeld en dus wordt de kampioenswedstrijd geleid door de vader van een van de spelers van Elinkwijk. Gewoon in spijkerbroek, winterjas, muts op zijn hoofd en handen in de zakken fluit de vader wandelend de wedstrijd.
De eerste helft is duidelijk voor VVIJ en de 1-2 ruststand is slechts een schamele afspiegeling van de krachtsverhoudingen. Elinkwijk laat niet meer zien dan twee schoten van afstand, waarvan er een een doelpunt oplevert en de ander op de paal belandt.
Na rust speelt Elinkwijk beduidend beter en moet VVIJ het vooral hebben van counters. Toch zijn de beste kansen voor VVIJ, maar de aanvallers van de IJsselsteiners verzuimen de wedstrijd op slot te gooien.
En dan gebeurt het. Tien minuten voor tijd, met nog steeds een 1-2 voorsprong voor VVIJ, geeft de fluitende vader zomaar opeens een penalty aan Elinkwijk en als vijf minuten later een aanvaller van Elinkwijk net buiten het strafschopgebied van VVIJ een grove overtreding maakt, geeft papafluit zonder blikken of blozen een vrije trap in het voordeel van Elinkwijk. De aanvallers van Elinkwijk weten wel raad met deze buitenkansjes en zo wint Elinkwijk de wedstrijd met 3-2.
Elinkwijk heeft er weer een kampioenselftal bij, maar de ooit zo geprezen jeugdopleiding van Elinkwijk is failliet.
Hetverstandkomtmetdejaren
Reacties
Beste voorzitter,
De titel van mijn column was uiteraard bedoeld om te prikkelen. En dat werkt, want zonder die titel zou u de column waarschijnlijk nooit hebben gelezen.
Ik schrijf mijn voetbalcolumns al jaren onder het pseudoniem Hetverstandkomtmetdejaren om onderscheid te maken met andere -niet voetbalgerelateerde- columns die ik onder eigen naam schrijf.
Jammer dat U zich focust op deze twee bijzaken.
Uw reactie had vele malen krachtiger kunnen zijn als U had geschreven dat U intern gaat informeren wat er precies is gebeurd, omdat Elinkwijk oneerlijke praktijken binnen de vereniging niet tolereert.
Geachte schrijver,
Wij hebben uw bijdrage gelezen. wij vinden het jammer dat u uw bedenkingen en teleurstellingen op deze manier deelt. Uw aanhef van uw bijdrage is tendentieus en onjuist. wij vinden het kwalijk dat u uw bijdrage anoniem verstuurd. Dat is een manier die niet de onze is. Wij nemen hier dus onverkort afstand van.
USV Elinkwijk
R. van Eijk, voorzitter
Kijk, de vijver is vandaag bevroren, dus het wordt nooit meer zomer. Ik weet dat de sportjournalistiek opportunistisch is, anoniempje, maar zo bitter over een lang verlaten lliefde (?!) schrijven, lijkt me een spijtig bestaan en - al was de scheidsrechter nog zo fout, geen idee- het slechtste voorbeeld voor de jeugd. En je begon nog wel als BBC MotD, vol liefde en respect. Ik gun je nog vele jaren (wijsheid).
Bij ons deden er allemaal B junioren mee
Dit verbaast me niets want wij zijn dit jaar ook genaaid bij Elinkwijk C3
Reactie plaatsen