In mei ontving FC Utrecht van spelersmakelaar Rob Cohen een bandje met beelden van Rafael Coelho Luiz. De club besloot de Braziliaan uit te nodigen voor een stage. Tijdens drie oefenwedstrijden maakte de speler indruk op Willem van Hanegem. De coach wilde de Braziliaan graag aan zijn selectie toevoegen. Diverse mensen binnen technische staff en scouting waren echter minder overtuigd. Ook de directie had bedenkingen, omdat er nogal wat haken en ogen aan de transfer zaten. Coelho moest, als speler van buiten de EU, een salaris verdienen van meer dan vier ton. Een fors bedrag voor een speler van net twintig jaar, die zijn kunsten slechts had laten zien tegen amateurs en bij zijn club Figueirense nog in het beloftenteam speelde. Omdat Coelho nog geen basisspeler bij zijn club was, zou het ook moeilijk worden om een werkvergunning voor de speler te krijgen. Belangrijkste obstakel was echter het feit dat Coelho werd omringd door een legertje vage zaakwaarnemers zonder FIFA-licentie. Het was niet duidelijk welke zaakwaarnemer welke rechten bezat. Op 2 juni liet FC Utrecht weten binnen een week een beslissing te zullen nemen over Coelho, om vervolgens op 6 juni mee te delen dat Coelho voorlopig in de wachtkamer werd geplaatst. De club wilde eerst een aantal andere opties bekijken, voordat er een definitieve beslissing zou worden genomen. Ook over spits Peter Utaka werd vanaf dat moment niets meer vernomen. De supporters begrepen er niets van.

Wat zij niet wisten was dat van Hanegem inmiddels een gesprek had gehad met Ismael Aissati. De Utrechtse nummer 10 in Eindhovense dienst wilde weg bij PSV en vertelde aan van Hanegem dat hij graag naar FC Utrecht wilde komen. Ook aan deze transfer zaten echter haken en ogen. Het salaris van Aissati zou voor FC Utrecht begrippen enorm zijn en de status van zijn contract bij PSV was onzeker. In november 2005 had Aissati een vierjarig contract getekend bij PSV, maar dit contract voldeed niet aan de eisen. Aissati was op het moment van tekenen nog minderjarig en volgens de reglementen van de FIFA mag een contract dan maximaal drie jaar duren. Hierdoor zou Aissati in november 2008 transfervrij zijn. PSV en Aissati waren vervolgens mondeling overeengekomen om het contract te verlengen, maar de rechtsgeldigheid van deze overeenkomst werd door Aissati betwist omdat Jan Reker hem toezeggingen gedaan zou hebben die niet waren nagekomen. Hij werd hierin ondersteund door Stan Valckx.

Omdat de uitkomst van een arbitragezaak onzeker was deed PSV Aissati het voorstel dat hij twee jaar uitgeleend mocht worden aan FC Utrecht, als hij het aangeboden contract zou ondertekenen. Aissati weigerde. Hij wilde PSV definitief verlaten. PSV en FC Utrecht werden het daarop eens over een ruil tussen Pieters en Aissati. Erik Pieters kwam al snel tot overeenstemming met PSV, maar vervolgens liet Aissati weten af te zien van een overgang naar FC Utrecht. Hierdoor had FC Utrecht een acuut probleem. Erik Pieters was al rond
met PSV en het afblazen van de overeenkomst zou leiden tot de terugkeer van een teleurgestelde speler. Uiteindelijk werd Erik Pieters op 11 juli aan PSV verkocht voor een bedrag van iets meer dan drie miljoen euro.

Hierdoor ontstond een totaal nieuwe situatie. Niet alleen moest FC Utrecht nu ook op zoek naar een vervanger voor Pieters, men kon zich ook gaan richten op spitsen in een andere prijsklasse. De komst van Peter Utaka was hiermee definitief van de baan.

Op 18 juli vertelde Jan-Willem van Dop aan de supportersvereniging dat FC Utrecht in de eindfase was beland met twee nieuwe spelers. Volgens hardnekkige geruchten was Bonaventure Kalou een van deze spelers, maar deze koos uiteindelijk voor Heerenveen.
Op 23 juli werd bekend gemaakt dat FC Utrecht de transferdoelwitten had bepaald en de transfers zou gaan afronden. Piet Buter vloog naar Brazilie om de komst van Coelho te regelen en spelersmakelaar Karsten Aabrink kwam naar Utrecht om te onderhandelen over Morten Skoubo. Real Sociedad, de club van Skoubo, verkeerde in financiële problemen en had een achterstand in de betaling van salarissen. Omdat Skoubo langer dan drie maanden geen salaris had ontvangen, zou hij bij een arbitragezaak transfervrij mogen vertrekken. Real Sociedad was bereid om mee te werken aan een vertrek op voorwaarde dat er geen mededelingen over de transfer zouden worden gedaan. De club was bang voor een leegloop indien bekend zou worden dat Skoubo transfervrij zou vertrekken. Op 27 juli maakte Piet Buter trots bekend dat FC Utrecht rond was met twee spitsen en met hun club en alleen een medische keuring een overgang nog in de weg kon staan.

En toen sloeg het noodlot toe. Morten Skoubo viel geblesseerd uit tijdens een training, met klachten die leken op een eerdere langdurige blessure. Hierdoor moest de medische keuring worden uitgesteld. Tijdens deze periode toonde opeens ook Brondby interesse in Skoubo en als gevolg daarvan wilde Real Sociedad niet meer meewerken aan een transfervrij vertrek. FC Utrecht moest opnieuw met Real Sociedad om de tafel. Rafael Coelho speelde inmiddels zijn wedstrijden in het eerste elftal van Figueirense om te voldoen aan de eisen voor een werkvergunning en deed dat boven verwachting. De spits veroverde een basisplaats en scoorde meerdere goals. Plotseling werd FC Utrecht geconfronteerd met weer een nieuwe vage zaakwaarnemer die aanvullende eisen stelde. Voor FC Utrecht was daarmee de maat vol. De club ging in onderhandeling met Nordsjaelland over een overname van Bernburg. Dit leidde tot felle reacties bij supporters. Zij zagen dit ten onrechte als bewijs dat Piet Buter had gelogen toen hij op 27 juli vertelde dat FC Utrecht rond was met twee spelers.

Inmiddels is Morten Skoubo aangetrokken als nieuwe spits, heeft FC Utrecht in Mihai Nesu een uitstekende vervanger gevonden voor Erik Pieters en is het wachten nog slechts op een tweede spits. De reacties op het forum beginnen zich te normaliseren, nu duidelijk is dat FC Utrecht prima zaken heeft gedaan op de transfermarkt.
Het wordt een mooi seizoen.

Hetverstandkomtmetdejaren

Eerder geplaatst op fcutrecht.net in augustus 2008