In Utrecht werd in het seizoen 1957-1958 het beste voetbal van Nederland gespeeld. DOS werd in 1958 landskampioen in het betaalde voetbal en Velox werd amateurlandskamioen. Elinkwijk bleef ook nog in de hoogste divisie van het betaalde voetbal via winst -in een beslissingswedstrijd- op GVAV. Andries Nagtegaal (DOS), Wim de Jongh (Elinkwijk) en Co Alflen (Velox) kunnen zich hun voetbalprestaties nog goed herinneren.

Andries werd -hoewel zijn vader een echte Veloxman was- via Minerva  op 18 jarige leeftijd gecontracteerd door DOS. Andries was rechtsback, erg snel, kon goed kon koppen en had een prima sliding in huis.

“Onze  wedstrijdbesprekingen waren altijd in café Olympia aan de Amsterdamsestraatweg. Met je ingepakte voetbaltas ging je daarheen. Na de bespreking ging je met het openbaar vervoer –buslijn 3- naar het Stadion. Je zat als speler dan gewoon tussen de DOS- supporters die ook per bus naar Stadion Galgenwaard gingen. Raar eigenlijk als je dat nu bekijkt.”

“Reizen naar uitwedstrijden ging per bus of per trein, trainingskampen bestonden nog niet. Ik ben voor het eerst twee dagen op trainingskamp geweest toen we de beslissingswedstrijd tegen SC Enschede in Nijmegen moesten spelen”.

“De wedstrijden tussen Elinkwijk en DOS werden altijd op het scherpst van de snede gespeeld. De spelers hadden overigens wel respect voor elkaar. Of de aanhangers van beide partijen dat ook voor elkaar hadden blijft natuurlijk de vraag maar als DOS-supporter ging je niet zomaar bij Elinkwijk kijken en andersom ook niet”, aldus Andries(77) medio juli 2013.

Feitelijk heeft Elinkwijker Wim de Jongh (85) een belangrijke  bijdrage geleverd aan het behaalde kampioenschap van DOS. Wim scoorde immers, in het seizoen 1957-1958, in de wedstrijd tegen Sc Enschede de winnende treffer (1-0)voor zijn Elinkwijk. Twee dure verliespunten voor de toenmalige koploper Sc Enschede, punten die ze aan het eind van de competitie echt tekort kwamen en daardoor gelijk eindigde met DOS.

Anno 2013 geeft Wim aan het nooit zo beleefd te hebben. “Wij gunden bij Elinkwijk DOS echt wel het kampioenschap. We hadden een goede relatie met DOS. Wij waren met Elinkwijk in het seizoen 1955-1956 al eens kampioen geworden in de Hoofdklasse, wij waren toen beter dan DOS. Mijn ploegmaten Humphrey Mijnals en Michel Kruin gingen later zelfs voor DOS voetballen”.

“Ik heb nooit de behoefte gehad naar DOS over te stappen .Mijn familie was  één en al Elinkwijk. Wij hanteerden thuis de spreuk ”eens een Elinkwijker altijd een Elinkwijker” .Wim  vernam  van een Elinkwijk-supporter die al 50 jaar lid was van de club zijn laatste wens: “Ik wil nog wel lid worden van DOS, het is immers beter te sterven als DOSser dan als Elinkwijker” had hij gezegd”.

Wim werkte in het dagelijks leven bij de Demka. Bij de Demka werkten veel Elinkwijk supporters.  Als Elinkwijk zondags gevoetbald had dan kwam er op maandag voor Wim niet al te veel van werken terecht. “Iedereen kwam naar mij toe en wilde een praatje maken over de wedstrijd”.

Veloxied in hart en nieren Co Alflen (79) debuteerde al op 17-jarige leeftijd  als een technisch begaafde middenvelder  voor Velox 1.  Een lange carrière bij Velox, volgde. “Wij werden al in 1957 kampioen met Velox 1 maar konden de nacompetitie voor het algeheel kampioenschap niet winnen. Spits Jaap van der Horst scoorde er in de competitie toen lustig op los. Velox was een echte vriendenclub. Grote gangmaker in het eerste elftal was keeper Cienus van Kooten ”.

“In 1958 werden wij wéér kampioen en konden nu wel de nacompetitie winnen. In deze nacompetitie speelden wij onder andere tegen Quick Nijmegen. Wij wonnen in Stadion de Goffert  te Nijmegen –voor 8000 toeschouwers- waaronder veel Velox-supporters, op 14 juni 1958 via vier(!) goals van Jaap van der Horst en twee  van Wim Adelaar met 6-2. We hadden een goed elftal met een sterke verdediging en voorin met  Jaap van der Horst en Wim Adelaar die elke wedstrijd wel scoorden. Een dag na onze 1-5 werd DOS in hetzelfde stadion landskampioen.

De rondrit voor duizenden Utrechters en het grote feest in het NV-huis zijn mooie herinneringen. Het leuke was dat voormalige ploegmaten als Elinkwijker Job Gademans, ‘t  Gooi-speler Joop Klinkenberg  en DOS-speler  Martin Okhuijsen ook aanwezig waren bij het feest. Mooi dat dat kon.

Het bestuur heeft toen tijdens een bijzondere ledenvergadering medio juli  aan de leden voorgesteld om aan de profcompetitie mee te doen. We kregen allemaal een klein contractje en gingen onder leiding van Daan van Beek drie keer per week trainen. Conditioneel werden wij sterker.

Een mooie tijd, ik heb met veel bekende spelers samen gevoetbald zoals Wim Adelaar, Frans Geurtsen, Ben Aarts, Ton Sambeek, Joop van Maurik en niet te vergeten Wim van Hanegem. Ik heb jaren onder trainer Daan van Beek gespeeld. Zijn voetbalvisie heb ik later goed kunnen gebruiken in mijn eigen trainerscarrière. Ik kom nu nog vaak op de voetbalvelden, kijken naar mijn kleinkinderen”.

Andries, Wim en Co vinden het een heel mooi gebaar van oude supporters en FC Utrecht om een actie te starten voor een monument ter ere van het landskampioenschap van DOS in 1958 en de beste Utrechtse voetballer Tonnie van der Linden.

Ook na 55 jaar is en blijft het uniek dat het Utrechtse DOS landskampioen in het betaalde voetbal is geworden.

Door: Gert van Es gertvanes@planet.nl

Eerder geplaatst op rondomvoetbal.nl en in De Oud-Utrechter