Voor Myrthe Moorrees is het boek FC Utrecht Vrouwen nu echt dicht

FC Utrecht Vrouwen leeft nog steeds voort, maar dan in gedachten. Deze week is het een jaar geleden dat de Stichting Vrouwenvoetbal Utrecht failliet ging. Op 29 januari 23:59 uur verliep de beroepstermijn. Voetbal Centraal ging op de koffie bij directe betrokkenen. Vandaag deel 4: Myrthe Moorrees

'Myrthe Moorrees, oh, die is van die plakboeken.’ Assistent-trainster Lori Murphy weet op maandagochtend al bijna zeker wat de oud-speelster van FC Utrecht Vrouwen donderdag meeneemt naar Sportcomplex De Herdgang. Ons staan die middag geen verrassingen te verwachten. Of de voetbalster van PSV/FC Eindhoven moet er haar diepste geheimen in hebben bewaard.

Op de rode rug prijken negen witte letters. FC Utrecht staat met feestelijke halen gegrift op de zijkant van het hardcover boek. Het schild van de Domstedelingen siert de cover. De witte punt prikt de middenstip van het voetbalveld op de achtergrond bijna doormidden. Zou de moeder van Myrthe Moorrees (20) het daar bewust hebben laten plaatsen? De twintiger was een jaar geleden immers controleur in het team van Jürgen Schefczyk. Wie niet beter zou weten, zou denken dat FC Utrecht een gebonden jaaroverzicht uit heeft gebracht van de vrouwentak. Maar nee, dit collectoritem bevat krantenknipsels, foto’s en posters over en van Moorrees bij haar oude club.

Twintig voor vier. De training van PSV/FC Eindhoven begint zo en de voetbalster moet zich nog omkleden. Vijf minuten dus om twee boekwerken door te nemen. “De tweede is dunner, hoor”, zegt Moorrees als deel één wel erg gedetailleerd blijkt te zijn. ‘Niet gespeeld’, staat met pen geschreven bij een foto op een rechterbladzijde. Overslaan, dus. Hee, een kaartje. Hoera, een nieuwe woning, groeten en een poot van Tommy. Dat is vast haar cavia. “Nee, de hond van de buren”, lacht Moorrees. “Ik ging voor het eerst op mezelf wonen. Uiteindelijk vond onze assistent-trainster Lori Murphy voor mij en anderen een huis waar ik alleen maar van kon dromen. Wat een kast was dat.”

Ze trok er in met vier ploeggenoten. Dag in, dag uit ging ze naar school, training en vervolgens naar haar huis. Koken hoefde ze eigenlijk nooit. Handig, zo’n moeder die je op maandagochtend een berg eten meegeeft voor de rest van de week. Haar verblijfsplaats in Utrecht zal Moorrees nooit vergeten. “In de vakantie werd ingebroken. Onder meer een shirt van FC Utrecht Vrouwen werd gestolen. Alle deuren waren kapot getrapt. Niet veel later werd ons team opgeheven en moesten we het huis uit. Dat was een vervelend einde van een mooie periode.”

Boek twee gaat vooral over de laatste maanden van Moorrees in het midden van het land. Op een maandag, aan het einde van de middag, stond FC Utrecht Vrouwen voor een duivels dilemma. Het team was al bijna opgeven en zou eventueel nog tegen Club Brugge mogen spelen. Toen begon het grote discussiëren in de kleedkamer. “Ik wilde er een punt achter zetten. We moesten toch ooit stoppen”, zegt Moorrees. “Toen hebben we besloten dat we met zijn allen nog één keer een feestje gingen bouwen. Mijn ouders gingen ook mee met de bus. Het werd een gedenkwaardige avond.”

FC Utrecht Vrouwen won met 1-2. Na afloop vormden de speelsters van Brugge een erehaag voor de Nederlanders. Moorrees kon het niet droog houden en passeerde snikkend voorbij de Belgische voetbalsters. “Nu is het echt voorbij. Dit is het einde, dacht ik. We waren elke dag bezig met deze club. Ik wist niet wat ik moest doen, wilde per se blijven voetballen. Zouden andere teams me wel willen hebben, vroeg ik mezelf af. Waar moet ik nu weer heen? Binnen een week had ik onderdak.”

‘Gevraagd door….’ heeft haar moeder in een hoekje van een bladzijde genoteerd. Op die puntjes staat een groot aantal namen. Moorrees had indruk gemaakt. “Maar ik had graag het seizoen afgemaakt bij Utrecht. Het is gewoon zo gek dat een team midden in het seizoen opgeheven wordt.” Toch hoeft ze niet terug te keren, als dat zou kunnen. “Ik zit hier prima. Het is goed geweest.” Het opnameapparaat springt piepend uit. Geheugen vol. Moorrees stopt haar spullen zorgvuldig in haar tas en rept zich naar het trainingsveld van PSV/FC Eindhoven, de ploeg waar ze zich tegenwoordig vol overgave voor in zet. Het boek FC Utrecht Vrouwen is definitief dicht.

Maarten de Jong

Eerder geplaatst op Voetbalcentraal.nl op 3 februari 2015