Willy Carbo: "Die ene goal tegen en bij HSV, dat is toch wel een hoogtepunt."
Op een zonnige avond in een mooie wijk in Leeuwarden praat ik met Willy Carbo, van 1979 tot 1983 spits in het eerste van FC Utrecht. Voor die tijd speelde hij al in het tweede en zijn hele jeugd bij VV Utrecht. De man van de goal tijdens de schitterende overwinning op en bij HSV, de lob tegen Arges Pitesti en natuurlijk de man van de miraculeuze hakbal voor FC Twente.
Willy Carbo woont intussen niet meer in Utrecht maar woont in Leeuwarden, de stad van de club waar hij zijn laatste jaar betaald voetbal speelde. Het gaat goed met hem, hij werkt bij een drukkerij, het vak waarvoor hij zijn papieren al haalde toen hij nog als semi-prof bij het tweede van FC Utrecht speelde. Hij heeft het naar zijn zin in Leeuwarden en gaat nog iedere veertien dagen bij Cambuur kijken. Zijn zoons voetballen beiden niet maar basketballen, waarbij vader en moeder eigenlijk altijd aanwezig zijn.
Carbo speelde bij VV Utrecht in de spits. Samen met middenvelder Jan Wouters kwam hij uit in het Utrechtse regio-elftal onder leiding van trainer Henk Vonk. De elftalleider was de onlangs overleden Wout Smit. Blijkbaar maakte hij indruk want na een paar keer meetrainen kwam hij in het tweede van FC Utrecht. Twee keer trainen per week en direct het eerste jaar al een aantal maal op de bank bij het eerste. "Dat was natuurlijk fantastisch. Op de bank in de oude Galgenwaard", aldus een almaar enthousiaster wordende Carbo. "In het eerste jaar kwam ik ook direct bij Jong Oranje waarmee we door heel Europa speelden. Spanje, Duitsland, Frankrijk, België… Toen ik bij het eerste kwam, had ik dat toch al als ervaring en het waren leuke tripjes." Dankzij Berger, die toen trainer was van FC Utrecht, en Henk Vonk ben ik dus in het betaald voetbal terecht gekomen. De eerste wedstrijd die ik speelde was tegen Go Ahead Eagles waarin ik meteen scoorde" Carbo vertelt met trots en veel enthousiasme dat het een mooie goal was. "Ik speelde Dick Schneider uit en kwam voor Jan Jongbloed. Ja, die zat er mooi in…"
Het lijkt allemaal nog duidelijk in het geheugen van Carbo te liggen. Ondanks dat hij dit nog zo oproept, waren dit toch niet zijn mooiste momenten voor de FC. "Die ene goal tegen en bij HSV, dat is toch wel een hoogtepunt. HSV was toen echt een Europese grootmacht en wonnen in datzelfde toernooi de hoofdprijs: de Europacup!". Ondanks dat FC Utrecht de uitwedstrijd door die ene goal won, ging de thuiswedstrijd kansloos verloren. Ook de bekerfinales tegen AZ behoren tot de hoogtepunten van de geboren Utrechter. "Thuis wonnen we met 1-0 door een goal van Wouters en de uitwedstrijd stonden we volgens mij bij de rust met 0-1 voor. AZ moest drie keer scoren. Toch lukte ze dat. Sterker nog: ze scoorden vier keer."
Jan Wouters, Gert(je) Kruys en Frans Adelaar. Drie namen die gedurende het hele gesprek verschillende keren voorbij komen. Dit was het middenveld waarmee Carbo in de jeugd nog kampioen van Nederland werd en 'Gertje' was nog het onderwerp van gesprek bij de veel voorkomende voetbalhumor. "In die tijd was het er ook al, hoor!" benadrukt Carbo. "Tijgerbalsem in je onderbroek, een drol in een banaan en volgens mij stond Gertje's nieuwe auto ineens op kistjes". Zelf is Carbo ook wel eens slachtoffer geweest maar nooit iets echt groots. Ook deed hij lekker mee maar was hij niet één van de ergsten van de groep. "Ton de Kruyk en Bennie Rietveld: dát waren de voortrekkers", lacht hij.
Carbo voetbalde tot zijn 30e buiten FC Utrecht nog voor Club Brugge, Feyenoord, FC Twente, RKC, NEC en Cambuur. "Na een half jaar Club Brugge, waar het allemaal niet lukte, ging ik naar Feyenoord. Daar werd ik kampioen en won de beker met voetballers als Johan Cruijff en Ruud Gullit". Het jaar erop speelde Carbo voor het eerst voor FC Twente waar hij een aantal jaar zou blijven. Zijn bekendste daad is het scoren zoals niet meer geëvenaard is. Met het gezicht naar de goal met een fabuleuze hakbal. Van der Vaart deed het nog niet zo lang geleden matigjes over tegen Feyenoord. Ook maakte hij voor FC Utrecht nog een mooie actie. In zijn eerste wedstrijd tegen FC Utrecht namens FC Twente maakte Carbo voor de Utrecht-supporters ook een mooie actie. Na hem er even op te wijzen dat dit gebeurde, brandt hij los: "Ja, ik hoorde een fluitje! Volgens mij stonden we 2-1 voor, er komt een hoge bal en ik was aan het meeverdedigen." aldus een Carbo die het weer helemaal voor de geest heeft. "Ik kon hem zo wegkoppen maar ik hoorde een fluitje dus ik ving hem op. Toen hoorde ik weer een fluitje: penalty." Hij is er goed ziek van geweest en natuurlijk had hij nog veel contact met Utrechters en die hebben hem nog veel bedankt. "Gelukkig had ik toen nog geen mobiele telefoon want ander was ik gek gebeld en gesmst".
Vanaf zijn 27e begint de rechterknie van Carbo tegen te werken en gaat het niet meer zo makkelijk als het eerst ging. Als hij bij RKC voetbalt en zijn kaak breekt in de wedstrijd tegen DS'79 wordt het nog moeilijker. "Het was mijn eigen schuld! Ik kreeg een ram met een elleboog. Volgens mij van Peter Matena. Ik deelde zelf ook wel eens uit en ik ging er gewoon zelf dom in." Na dat jaar ging hij weg bij RKC. "RKC wilde me alleen huren en Twente me alleen verkopen. Via een constructie ging ik het jaar later naar NEC. Daar had ik eigenlijk helemaal geen zin in en ging ik een jaar later naar Cambuur Leeuwarden". Er is nog sprake geweest dat Carbo terug zou komen bij FC Utrecht, maar FC Utrecht koos voor John Linford. Twee dagen later tekende hij voor Cambuur waar hij dat jaar 16 keer scoorde.
Na het betaald voetbal heeft Carbo nog twee jaar bij de voetbalclub 'Leeuwarden' gevoetbald. Het eerste jaar promoveerden we van de tweede klasse naar de eerste maar het tweede jaar was te hoog gegrepen. "Het was te veel voor Leeuwarden en ook voor mij." aldus Carbo.
Het vak van trainer is niks voor Carbo. Zoals het kan gaan in de voetballerij, past niet bij hem. Zoals Blind er nu (op het moment van het gesprek is de verwachting dat Danny Blind ontslagen zou worden als trainer van Ajax - red.) voorstaat, daar moet hij niet aan denken. "Blind heeft twintig jaar alles voor Ajax gedaan en dan moet hij nu weg omdat het bestuur hem niet moet." Zelf was Carbo nog een tijdje jeugdtrainer bij Cambuur. De C1 viel onder zijn leiding maar hij had meer werk aan de ouders die wilde weten waarom hun zoontje niet speelde. "Achteraf bleek dat de hoofd opleidingen aan de ouders van die kinderen beloofde dat hun zoon wel zou spelen". "Ik had 16 jongens en die konden niet allemaal spelen. Dat kon ik steeds uit gaan leggen aan die ouders. Op een gegeven moment stonden ze zelfs bij me thuis aan de deur. Toen was het voor mij over."
Cambuur is wel een beetje te vergelijken met FC Utrecht. "'t Is een echte stadsclub. Iedereen uit Friesland is voor Heerenveen, behalve de mensen uit Leeuwarden. Maar zij zijn ook geen Friezen vinden ze zelf". Bij Utrecht is het niet zo erg als in het Noorden maar ook hier is het zo. Voorbij Breukelen is het gros voor Ajax, voorbij Woerden voor Feyenoord en kom je richting Veenendaal dan is het Vitesse. Zoals Adil Ramzi drie keer scoorde voor Utrecht tegen Ajax scoorde Carbo in zijn jaar tegen Heerenveen, de grote tegenstander van Cambuur. "Dan kun je daarna 20 wedstrijden als een krant spelen, want je scoorde tegen de aartsrivaal!".
Hugo van Usen
Eerder geplaatst in FCU Fans! in mei 2006
Reacties
Reactie plaatsen